Wat is het premenstrueel syndroom?

Het premenstrueel syndroom (PMS) is het geheel van lichamelijke  (bv. gevoelige borsten, zwelling van de buik) en/of emotionele symptomen (bv. prikkelbaarheid, vermoeidheid) die optreden tijdens de periode net voor de menstruatie. De klachten zijn soms ernstig genoeg om het normale functioneren te bemoeilijken. Men spreekt pas van PMS wanneer minstens één emotioneel en één fysiek symptoom aanwezig zijn gedurende 5 dagen voor aanvang van de menstruatie. De klachten verdwijnen binnen 3 tot 4 dagen na het begin van de regels, en treden ten vroegste opnieuw op dag 13 van de menstruatiecyclus op (dag 1 van de menstruatiecyclus is de eerste dag van je regels). Een vrouw met klachten die verergeren vóór de menstruatie, maar die ook aanwezig zijn gedurende de gehele menstruele cyclus, heeft dus geen PMS. De precieze oorzaak van PMS is niet gekend. Men vermoedt dat een afwijkende respons van het centraal zenuwstelsel een rol speelt.

Hoe vaak komt het voor?

PMS treft vooral vrouwen tussen 30 en 40 jaar. Ongeveer 1 op vier vrouwen heeft er last van. Een kleine 10%  heeft een erge vorm van PMS, namelijk het dysforisch premenstrueel syndroom. In dat geval belemmeren de klachten de dagelijkse activiteiten.

Hoe kun je het herkennen?

Je ondervindt enkele dagen voor je regels emotionele en/of lichamelijke klachten die je normale functioneren verstoren. Zo kun je last hebben van prikkelbaarheid, depressieve stemming, woede-uitbarstingen, verwardheid, concentratieproblemen, vermoeidheid, slapeloosheid, verandering van eetlust, ...

Lichamelijke ongemakken kunnen zijn: gevoelige borsten, hoofdpijn, zwelling van ledematen en buik, diverse pijnklachten, ...

Hoe stelt je arts de aandoening vast,

Wanneer de emotionele en/of fysieke klachten in verband staan met de menstruatiecyclus, zal de arts doorgaans aan PMS denken. Bij twijfel wordt je soms gevraagd om gedurende 2 à 3 opeenvolgende menstruatiecycli een symptoomdagboek bij te houden. Je arts zal je gynaecologisch  onderzoeken en ook je borsten nakijken. Bloedonderzoek is enkel aangewezen om ziekten uit te sluiten die een gelijkaardig beeld kunnen geven (bv. te traag werkende schildklier).

Wat kun je zelf doen?

Enkele adviezen die je kunt toepassen zijn onder andere meer lichaamsbeweging, vermijden van koffie, alcohol, zout en stress. Deze maatregelen kunnen de klachten verminderen. Ook een warm bad nemen, voldoende slaap en het enkele dagen rustiger aan doen, kunnen wonderen doen.

Wat kan je arts doen?

Vaak volstaan een duidelijke uitleg en niet medicamenteus advies. Is dat niet het geval, dan worden soms, afhankelijk van de klacht, medicijnen gegeven (pijnstiller bij hoofdpijn of krampwerend middel bij hevige krampen). De doeltreffendheid van de pil is beperkt. Heb je zeer ernstige klachten, dan worden soms antidepressiva of hormonale behandelingen geprobeerd. Men moet dan wel rekening houden met de eventuele bijwerkingen.

Behandeling met acupunctuur