Doorgaans spreekt men van chronische pijn als de pijn langer dan 3 maanden aanhoudt of wanneer de pijn langer duurt dan normaal nodig is voor de genezing van een letsel. Pijn wordt meestal opgedeeld in verschillende types:

• Pijn ten gevolge van weefselbeschadiging waarbij het zenuwstelsel nog intact is. Dit is bijvoorbeeld het geval bij pijn die je voelt wanneer je in je vinger hebt gesneden.
• Zenuwpijn ontstaat na schade aan of verandering in het zenuwstelsel zelf. Zenuwpijn wordt nog eens opgedeeld in zenuwschade en schade in de hersenen en het ruggenmerg (centraal).
• Het chronisch pijnsyndroom waarbij de overheersende klacht een aanhoudende en ernstige pijn is die niet volledig door een lichamelijke aandoening kan worden verklaard. Deze pijn komt vaak voor in combinatie met emotionele, innerlijke conflicten of psychische problemen.
• Men spreekt van idiopathische pijn (pijn van onbekende oorzaak) als er geen schade aan zenuwen of weefsels wordt vastgesteld, of als men niet voldoet aan de criteria van het chronisch pijnsyndroom. De meest voorkomende vorm van idiopathische pijn is fibromyalgie. Fibromyalgie kent echter eigen criteria en een eigen aanpak. Het bepalen van het type pijn is erg belangrijk voor de keuze van de uiteindelijke behandeling.

Naar schatting zouden zo'n 200  000 Belgen aan een vorm van chronische pijn lijden. Als dezelfde pijn langer dan drie maanden aanhoudt, dan kan je stellen dat er een vorm van chronische pijn aanwezig is.

Wat kun je zelf doen?

De behandeling van chronische pijn  is moeilijk en complex. Het is meestal een lange zoektocht naar de beste aanpak. De behandeling vergt heel wat discipline van jezelf en behoorlijk wat zelfkennis. Een standvastig streven naar een gezonde leefstijl  met een evenwichtige voeding en beweging is hierbij heel belangrijk .
De hoeksteen van een geslaagde behandeling is de feedback die jij geeft aan uw arts of therapeut. Laat je daarom omringen door hulpverleners in wie je vertrouwen hebt.

Behandelingsopties:

Chronische pijn behandelen is maatwerk, en verschilt van individu tot individu. De behandeling wordt bepaald op basis van het type pijn. Het wegnemen van de oorzaak is uiteraard de meest doeltreffende behandeling, maar dat is niet altijd mogelijk.
Vaak is de behandeling voornamelijk gericht op pijnbestrijding. Doorgaans wordt medicatie voorgeschreven. Veelgebruikte producten zijn paracetamol en ontstekingsremmers zoals ibuprofen, diclofenac en naproxen. Een volgende stap zijn milde tot sterke opioïden (afgeleiden van morfine). Ook antidepressiva kunnen een pijnstillend effect hebben, voornamelijk bij zenuwpijn. Hierbij is de dosis meestal lager dan de werkzame dosis bij depressie. Anti-epileptica kunnen eveneens werkzaam zijn bij zenuwpijn.
Regelmatig worden plaatselijke injecties met lokale verdovingsmiddelen voorgesteld, soms met matig succes. Ze kunnen wel helpen in geval van spierkrampen.

Ook behandelingsopties zonder medicatie kunnen overwogen worden zoals psychotherapie, kinesitherapie, transcutane electrische zenuwstimulatie (TENS), ruggenmergstimulatie en acupunctuur.

Acupunctuurbehandeling voor chronische pijn:

Meer en meer patiënten kiezen voor acupunctuur.
In wetenschappelijke kringen wordt acupunctuur algemeen erkend als pijnstillende therapie. Het inprikken van acupunctuurnaalden én de juiste manipulatie ervan, doen lichaamseigen morfineachtige (endorfine) stoffen vrijkomen in het lichaam.
Omdat bij chronische pijnklachten de naalden frequent en op de juiste plaats moeten geactiveerd worden, zodanig dat de juiste neurotransmitters vrijkomen, maakt de acupuncturist veelal gebruik van electroacupunctuur.

Acupunctuur zorgt ervoor dat de pijn verdwijnt of vermindert, het pijn niveau verlaagt en je beter kan omgaan met de pijn. Daardoor kan men beter functioneren en stijgt de levenskwaliteit.

Wenst u een consultatie in verband met chronische pijnklachten, boek dan een eerste afspraak  via de contactpagina.

Bron: ICZO